۱۳۸۱ خرداد ۶, دوشنبه

چرا مي خنديم ؟ .................................... شماره 5

اجازه بدهيد نمونه آخر را از همين اتوبوس نقل كنيم شما بارها ديده ايد كه هنگام بسته شدن در اتوبوس ، چادر ، كت ،‌ مانتو ، آستين ، كروات و ... از لاي در بيرون مي ماند و تا رسيدن به ايستگاه بعدي در همانجا يعني بيرون اتوبوس ، جا خوش مي كند . بنابراين موضوع پيشگفته براي ما ، يك امر طبيعي و كاملا” معمولي به نظر مي رسد البته براي ما ايراني ها !! حال اگر ناگهان ببينيد كه دسته گل خانمي از در بسته اتوبوس در حال حركت ، همچنان بيرون مانده است و تنها ساقه هاي آن در اتوبوس است ، چه خواهيد كرد ؟ خوب ، حتما” خواهيد خنديد ! علتش نيز غير معمول بودن آن است و نه چيز ديگر !!
اين واكنش ، همانگونه كه عرض شد ، قبل از هر چيز ، وابسته به فرهنگ بيننده است . برخي ممكن است آنرا يك صحنه غم انگيز ، تصور كنند . طبيعي است كه واكنش آنان ـ برخلاف ما ـ تأثر آميز خواهد بود !
پيوند فرهنگ و واكنش هاي ارائه شده در مقاله هاي بعدي ، با دقت بيشتري مورد بحث و بررسي قرار خواهد گرفت كه نتيجه آن ، آگاهي بيشتر نسبت به اين دو موضوع خواهد بود . ادامه دارد .....



.

هیچ نظری موجود نیست: