۱۳۸۱ اردیبهشت ۲۵, چهارشنبه

چرا مي خنديم ؟ ..............................شماره 2

در هر حال ما بايد به تدريج متوجه اين نكته بشويم كه :
‹‹به همان نسبت كه پديدها از حالت طبيعي و يا معمولي خود خارج مي شوند مي توانند براي ما محرك و در نتيجه خنده آور باشند ››اين بستگي تام با فرهنگ بيننده دارد
اين احساس طبيعي هر كس در رويارويي با موضوعات غير طبيعي است . هنگامي كه ما لطيفه اي را مي شنويم و يا براي ديگران بازگو مي كنيم ، ناخودآگاه متوجه اين نكته شده ايم كه با يك شرايط غير طبيعي و يا بهتر بگوييم غير معمول ، خود را روبرو ساخته ايم .
منظور از شرايط غير معمول ، وضعيتي است كه به ندرت با آن روبرو هستيم . از آدمهاي كوتوله به اين دليل در سيرك استفاده مي كنند كه وجودشان بدون افزودن هيچ حركتي ، موجبات خنده و تفرج را فراهم مي آورد . حال اگر نمايش ، حركت و يا رفتار بخوصي را نيز بر آن اضافه كنيم ، تفرج و انبساط خاطر را به اوج خود رسانده ايم . به قول شاعر :
حريف مجلس ما ، خود هميشه دل مي برد
علي الخصوص كه پيرايه اي بر او بستند
ادامه دارد .......



.

هیچ نظری موجود نیست: