دنیای کارتون و کاریکاتور

توماس ناست و آيندگان او
نيك آهنگ كوثر

اگر بتوان برترين كاريكاتوريست سياسي نيمه نخست قرن نوزدهم را « انوره دوميه » دانست ، بي ترديد نيمه دوم قرن از آن « توماس ناست Thomas Nast » بوده است .
ناست ، بسياري از مرزهاي ادبيات سياسي را درنورديد و به آيندگانش ، راه و روش انتقاد شرافتمندانه را آموخت . سياستمداران آمريكايي كه حملات وحشتناك اين هنرمند را ديده بودند ، در اواخر قرن نوزدهم لايحه اي به مجلس نمايندگان بردند كه به « لايحه ضد كاريكاتور » شهرت يافته بود . اينها مي دانستتند كه مردم كوچه و بازار ، كاريكاتور را بهتر درك مي كنند و حتي شهروندان بي سواد هم مضمون آثار هنرمندان را مي فهمند . « هومرداونپورت » ديگر كاريكاتوريست آمريكايي كه بعد از ناست ،‌مهمترين هنرمند سياسي پرداز آمريكا در قرن نوزدهم به حساب مي آمد ، راه و روش ناست را دنبال كرد و تدريجا” بسياري ديگر به مكتب فكري ـ هنري ناست پيوستند . حتي انگليسي ها يي كه به طور عادي آمريكايي ها را تحقير مي كردند ، گوشه چشمي به دستاوردهاي توماس ناست داشتند .
در قرن بستم كاريكاتوريستهاي آمريكا در دوره هاي مختلف با اتكا به تجربيات و تلاش هاي ناست ،‌جزو تاثير گذارترين عرصه هاي روزنامه نگاري بودند . حملات هربلاك به « جوزف مك كارتي » يا « نيكسون » كارهاي فوق العاده اليفانت در دوران جنگ ويتنام ،‌كارهاي « پل كنراد » در هنگامه « واترگيت » ، ريشه در كارها و تفكرات ناست داشت .
امروزه هنرمندان كاريكاتوريست آمريكايي به هر مناسبتي ، نام توماس ناست را زنده نگاه مي دارند تا نفس انتقاد طنز آلود و قدرتنمد را از ياد نيرند و به آن پايبند باشند .