۱۳۸۱ دی ۸, یکشنبه

كاريكلماتور

ــ ابر به اندازه اي لطيف بود كه باران نباريده در درونش ديده مي شد .
ــ تا آخرين ضربه قلبم را ، در سينه زندگي خالي مي كنم .
ــ شهاب دردل شب فريادي به روشني روز مي كشد .
ــ سكوت گورستان پشتوانه خواب جاودانه است .
ــ ابر ، باران نباريده را بسته يندي مي كند .
ــ زندگي حاصل جمع گذران است .
پرويز شاپور

هیچ نظری موجود نیست: