۱۳۸۱ شهریور ۱۹, سه‌شنبه

كاريكاتور چهره تجربه مداوم
كاويان راد(قسمت سوم)

اصولا” به روزمرگي عادت كرده ايم و شايد هم براي خودمان از زيبايي و زشتي كليشه هايي ساخته ايم كه بر اساس آنها چيزهاي دوربرمان را ارزيابي مي كنيم . طبيعت مادر ماست . انسان هميشه از طبيعت تقليد كرده و البته اين خود نوعي ستايش طبيعت بوده است ، اما هر چيزي در جاي خود زيباست ، همانطور كه هر فصل رنگ و بوي خودش را دارد آدمي نيز در طول زندگيش ساليان بسياري را پشت سر مي گذارد .
آيا تنها زيبايي را مي توان در لبخند كودك يافت ؟ زيبايي را بايستي در درك حقيقت اشياء و انسان جست ، اگر در ديدنمان بتوانيم هر چه بيشتر به كنه موضوعات و حقايق دروني آنها نفوذ كنيم ،‌آنگاه خواهيم ديد كه زيبايي و زشتي صوري آنچنان كه بيشتر در مورد آن داوري مي كنيم ، تا چه حد پيش پا افتاده و نابجاست .
چهره آدمي تحت تاثير شخصيت خود آگاه و ناخود آگاه دروني قرار دارد . پس مي توانيم بگوئيم خطوط چهره آدمها مي تواند دريچه اي به درون آنها باشد . كوشش براي شناسايي و طبقه بندي كردن افراد از اين لحاظ از دير باز مورد توجه عالمان و روانشناسان بوده است .
هر چند وضع ظاهري و ويژگي ها و شرايط فيزيكي عامل مهمي در ادراك و شناسايي آدمهاست ، اما وافعيت اين است كه نمي توان افراد را تنها بر اساس ظاهرشان داوري كرد .

هیچ نظری موجود نیست: