۱۳۸۱ مرداد ۲۲, سه‌شنبه

خطوط نرم و لطيف
آروين

برگزارى نمايشگاه كاريكاتور و تجربه هاى اخير داوود شهيدى در نگارخانه سيحون بهانه خوب پرداختن به او و آثار اوست وقتي با داوود شهيدى آشنا شدم بيشتر مجذوب كارهاى او بودم كارهايش را بارهاى اول در كيهان كاريكاتور و روزنامه ها ديدم اما وقتي به منزلش رفتم ، با گنجينه اى از كارهايش روبه رو شدم كه تاريخ خلق آنها به چند سال قبل از انقلاب برمي گشت.
با مرورى بر آثار او درمي يابيم كه همواره در حال تجربه بوده است در ابتدا با تاثيرپذيرى از آثار هنرمندان فرانسوى چون گورمه لن هاشور را وارد كارهايش كرد استفاده از سايه روشن به واسطه هاشورهاى بسيار زياد و خلق فضاهاى دلهره انگيز و به تصوير كشيدن كابوس و توهم ، او را به عنوان كاريكاتوريست طنز سياه در ايران مطرح كرد. اولين نمايشگاه كاريكاتورهاى او در نگارخانه ليتو در سال 1356 با مجموعه كاريكاتورهاى سياه او از اين ويژگي ها بهره مي جست . پس از وقفه اى چند ساله به علت دورى از وطن تحصيل در دانشگاه معمارى بوستون امريكا، دوباره تجربه هاى جديدى در كارهايش صورت گرفت در اين مجموعه كارها كه تا به امروز نيز ادامه يافته است ، استفاده از عنصر اشور را به حداقل خود رسانيد داوود شهيدى علاوه بر پرداختن به مفاهيم عميق و سوژه هاى وهم انگيز بيشتر به فرم و تكنيك توجه نشان داده است .
رشته تخصصي او معمارى نيز در تركيب بندى ها و طراحي هايش بي تاثير نبوده است كارهاى او هميشه تامل گرا و فلسفي بوده اند و سوژه هايي پيچيده داشته اند او سعي كرده است به ديدگاهي شخصي برسد كارهاى اخيراو برعكس آثار قبل از انقلابش از نوعي سادگي برخوردار است او معتقد است سادگي در هنر مثبت است و ما مي توانيم ايجاز را هم كه بسيار اهميت دارد در نظر داشته باشيم.
در نمايشگاه انفرادى داوود شهيدى در نگارخانه سيحون مجموعه اى از اين تجربيات به چشم مي خورد رنگ نيز در آخرين آثار او وارد شده و جايگاهي خاص و كاملا حساب شده در آثارش پيدا كرده است هر چند هنوز به پختگي كامل دست نيافته اما با كل عناصر بصرى آثارش همخواني دارد او در طرح هاى رنگي خود به بياني آبستره و شخصي پرداخته است كه جنبه سياسي و اجتماعي كاريكاتور را كنار مي گذارد و بسيارى از آنها را به تصويرسازى نزديك ساخته است.؛
در آخر مي خواهم به نكته اى اشاره كنم :؛ نمي دانم اين ”شاعرانه “ چه عنوان بي ربطي است كه اخيرا به كاريكاتورها نسبت مي دهند مثلا جايي خواندم سورئاليسم شاعرانه داوود شهيدى ! يا كاريكاتورهاى شاعرانه ديواندرى من با نسبت دادن اين عنوان به كاريكاتور مخالفم چرا كه اين دو ژانرهاى مختلفي هستند و هيچ دليلي ندارد از كاريكاتوريستي كه صرفا از حقوق نرم و لطيفي در آثارش بهره مي جويد به عنوان شاعر ياد كنيم .

هیچ نظری موجود نیست: