۱۳۸۱ تیر ۱۶, یکشنبه

كاريكلماتور

ــ با اشتياق گل تشنه ، به نغمه سرائي باران گوش فرا مي دهم .
ــ‌ عاقبت مچ آينده به روشني گذشته باز ميشود .
ــ‌ خودكشي نافرجام ،‌مجهول تاريخ فوت را حل نمي كند .
ــ روزنه اميد فواره هرگز سقوط نمي كند .
ــ‌ نگاه گربه همسفر نيمه راه پرنده بلند پرواز است .
”پرويز شاپور”

هیچ نظری موجود نیست: