۱۳۸۱ اردیبهشت ۲۲, یکشنبه

كاريكلماتور

ــ اي كاش گل سرخ مي توانست در فصل پائيز صورتش را با سيلي سرخ نگه دارد .
ــ اي كاش جاده متروك مي توانست صداي پاي گذشتگان را نشخوار كند .
ــ صداي پايت تشويق به گام برداشتنم مي كند .
ــ گوش سنگين فرياد را نجوا مي شنود .
”پرويز شاپور”

ــ يكي مي گفت : همه اش تقصير اين عقربه هاي ساعته و گرنه عمر ما به اين كوتاهي نبود .
ــ زمان را به كشتن مي دهد ، زمانه را چه عرض كنم .
ــ دنيا ، با همه بزرگيش ، فقط يك دنياست....
”حميدشاد”

ــ فقر رنگ واكس است .
”آسمان آبي”


.

هیچ نظری موجود نیست: